Biografie Cees
Biografie
Mijn opa, Marinus van den Berg, begon in 1935 aan huis zijn eerste slagerij. Vanuit een simpele gedachte, en waar ik later ‘Simpel maar Uniek’ van maakte, werd gestart op een transportfiets. Hij noemde zijn zaak, ‘de Vleesschouwer’ en ‘Spekslager’. Opa Marinus ging drie jaar lang door weer en wind op zijn transportfiets in de ochtend naar de consument in Rhenen waar hij zijn slagerij begon. Tijdens de ochtendronde nam opa Marinus de bestellingen op bij de klanten waar hij aanbelde. In de middag werden de bestellingen bereid en opgeslagen in een koelbak met ijs erin. In de avond werden de bestellingen op de transportfiets weer thuisbezorgd. Na één jaar op deze wijze zijn bedrijf te hebben opgebouwd, kon de consument zijn/haar bestelling ook doorbellen. Nadat het kengetal was gedraaid, hoefde je alleen maar het nummer 17 te draaien en opa nam de telefoon op. Dat was een grote vooruitgang.
Vier kinderen
In 1938 verhuisde opa Marinus naar het Utrechtse Elst. Hier bouwde hij een slagerij met slachtplaats en vandaaruit leverde hij ook zijn bestaande consumenten in Rhenen. Naast het harde werken, had Marinus ook nog wat vrije tijd. Hieruit zijn vier kinderen geboren. De oudste was een meisje, genaamd Gerrie en de tweede werd een jongen, vernoemd naar vader Marinus, dus ook een Marinus. Toen kregen ze nog een dochter, Riekie en een zoon Geurt-jan. Geurt-Jan zat nog steeds in de slagerij in Elst, maar zoon Marinus heeft de slagerij inmiddels verplaatst en overgenomen.
Zoon Marinus en later mijn vader Marinus, begon een slagerij in Rumpt, nabij Beesd, Geldermalsen en Leerdam. Hij trouwde met Hannie, een dochter van een kippenboer Blijderveen uit Ochten. Samen kregen ze drie kinderen. Zelf ben ik de middelste. Ik heb een oudere broer, ook een Marinus en een jongere zus Jolanda. Vader Marinus had meer in zijn mars dan alleen de slagerij. Naast zijn vol ambachtelijke slagerij – waar ook zelf werd geslacht en huisslachtingen plaatsvonden – begon vader Marinus hobbymatig een boerderijtje achter de slagerij. Dit groeide al snel. Later kocht Marinus een boerderij op, nabij de slagerij gelegen. Ik werkte overal mee en kreeg zo de liefde voor het slagersambacht met de paplepel ingegoten. Maar ook de liefde voor het dier gaven vader en moeder mee, die allebei zeker net zo hard meewerkten.
Supermarkt
Tot mijn 15de werkte ik altijd thuis bij vader en moeder, in mijn vrijetijd werkte ik bij de boerderij van mijn vader én bij een melkveehouderij. Naast melkvee had deze boer veel paarden en fruitgaarden, zowel appels als peren. Kortom, er was altijd werk. Op mijn 15de ging ik bij Albert Heijn in Tiel werken. Vader Marinus ging niemand anders aannemen en ik moest beloven dat ik het werk dat ik voorheen deed in de avonduren alsnog ging doen in de slagerij. Na deze belofte kreeg ik de vrijheid om naar AH te gaan. Na drie leerzame jaren kreeg ik de kans om bij Van Loo in De Bilt te gaan werken. Een grote slagerij waar ook veel in de horeca werd gedaan. In korte tijd werkte ik mezelf op en werd mede rechterhand van dhr. Van Loo en zijn chefslager Jaap.
Kansen grijpen
Na twee jaar kwam een slagerij in Herwijnen te koop. Een slagerij waar ze nog zelf slachtten en waar hangbanen waren en een krapmachine voor de varkens. Dit was mijn kans! Vader Marinus kocht het pand en ik begon met mijn vrouw Klaartje een eigen onderneming en wij woonden achter de slagerij. In twee jaar tijd bouwden wij de slagerij op tot een gezonde onderneming. Een verbouwing stond gepland en gelijk een aflossing naar vader toe. Dit was spannend. Even diep erin, maar het is goed uitgepakt. Na vijf jaar was de groei eruit en begon er wat onrust te komen. Inmiddels hadden wij een gezin met drie kinderen. Toch namen we de keuze om tot verkoop van de slagerij over te gaan. De slagerij in Herwijnen werd snel verkocht en onze negen medewerkers bleven bij de nieuwe eigenaar.
Naar stadse leven
Na één jaar hebben we in Tiel een slagerij overgenomen. Samen met mijn vrouw Klaartje en winkeldame Ria, die al jaren in deze keurslagerij werkte, begon het nieuwe avontuur. 1998 was een spannend jaar. Vanuit een dorp de (grote) stad in. Wederom groeide de slagerij in korte tijd en het team groeide van één naar 13 medewerkers. In 2000 verbouwden wij de gehele slagerij. Alles ging op z’n kop. Na de opening hebben we ons ingeschreven om met de ‘Beste slagerij van het jaar’ mee te doen. Het resultaat was prikkelend. We werden het eerste jaar provinciekampioen! Een jaar later behaalden we met het team de titel ‘Beste slagerij van Nederland’. Daarna groeide de slagerij door naar 24 medewerkers.
Fysieke uitdagingen
Zelf werd ik ziek en kwam fysiek in de problemen. Na diverse operaties werd in 2009 geadviseerd om de slagerij te verkopen. Mijn vrouw Klaartje was in 2008 al uit de slagerij gegaan. De slagerij werd in 2010 succesvol overgedragen en floreert nog steeds.
Drie jaar werkte ik bij de organisatie Koninklijke Nederlandse Slager als bedrijfsadviseur.
Veel bedrijven mocht ik bezoeken en samen met de knowhow van de KNS heb ik deze bedrijven persoonlijk mogen adviseren. Een geweldige en dankbare uitdaging. Maar, ik was nog te jong denk ik achteraf. Het kriebelde… Toen in mijn privé-omgeving een damesmode zaak vrijkwam, moest het zo zijn. De keuze was razendsnel gemaakt en ik bouwde op deze mooie locatie De Vleeschhouwerij. Een nieuw gedachtegoed. Zetten is een klein dorpje met een regionale functie. Vanuit de simpele gedachte van mijn opa is de Vleeschhouwerij geboren. Gewone dingen ongewoon goed doen! En daar staat de Vleeschhouwerij voor. Uniek, persoonlijk, beleving én smaakvol.
Titel in de wacht gesleept
We groeiden in korte tijd naar vijf medewerkers. Het werd opnieuw écht een onderneming. We sloten ons aan bij Uw Slager-formule om meer kennis te krijgen en een breder netwerk.
Ook deden we mee aan de ‘Leukste slagerij van Nederland’. We wilden één ding: niet verliezen. Hiermee ging ik naar René van Eck van Communicatieregisseurs en we bedachten de leukste dingen. Dankzij het team hebben we deze prachtige titel op onze naam mogen schrijven. Ook heb ik een mooie bijdrage mogen leveren aan het schrijven van het boek: ‘Simpel maar uniek’ uitgegeven door René van Eck.
Levenswerk voortgezet
Na 9,5 jaar eigenaar te zijn geweest van de Vleeschhouwerij en naast de Vleeschhouwerij ook ruim twee jaar als formulemanager van Uw Slager-formule heb ik de Vleeschhouwerij verkocht aan Julian Horst. Drie jaar lang was Julian bij ons werkzaam. Hij wilde graag mijn levenswerk voortzetten. Prachtig! En bovenal wat een lef om dat op 22-jarige leeftijd te doen. Inmiddels had de Vleeschhouwerij 17 medewerkers in dienst en Julian weet het succes nog verder uit te bouwen. Chapeau!
55 jaar jong en dan?!
Bedrijfsadvies Versambachten bestaat al even. Zelf heb ik dit opgezet naast de Vleeschhouwerij. Het (meer dan toepasselijke) woord Ongezouten is toegevoegd en een logo is ontworpen. De C van Cees vind je hierin terug. Maar het logo laat ook een verbinding zien. Mijn doel nu is ondernemers te helpen op het gebied van bedrijfsvoering, sturen op cijfers, ondernemersmotivatie, bedrijfs-DNA overbrengen op het team, maar net zo goed ook bedrijfsovernames begeleiden en partijen samenbrengen met steun vanuit mijn ruime, opgebouwde netwerk. ‘Samen sterk’ is altijd al mijn motto geweest en dit zal onverminderd zo blijven. Het slagersambacht biedt een prachtige toekomst, juist óók voor de jeugd. Graag ben ik er speciaal voor jou. Vandaag. Morgen en overmorgen.
Warme groet,
Cees